|
|
اين ارك بلند شهر تبريز است
افراخته قامت رسايش را
با كبر و
جلال افتخارآميز
همبازي آفتاب و
اخترها
همسايه ابرهاي توفان خيز
پاينده ترين قراول تبريز
برجسته ترين نشانه ي تبريز
تركيب عظيم قهرمانيها
برگي ز خزان عمر
تبريز است
هر خشت كه از تنش جدا
گشته
زخمي زده بر غرور اين ملت
هر تير كه سوي او رها گشته
با اين همه در غروب هر پيكار
پرچم كش فتح خلق ما گشته
اندوخته افتخار بي پايان
اندوه به سايه هاي ديوارش
رنگ ستم مغول و ايلخاني
در سينه نهفته خاطراتي چند
از سلطنت تزار و عثماني
ديده است و به روي خود نياورده است
بس فتنه ميان بزم و مهماني
آزرده دل آشنا و بيگانه
اي ارك هميشه درامان باشي
تا دور زمين و آسمان باقي است
بس نغمه نثار شآن والايت
تا شاعر و شعر در جهان باقي است
ياد تو هميشه در دل تبريز
تبريز بزرگ قهرمان باقي است
اي كعبه ي افتخارما اي ارك
(( يدالله مفتون اميني))